Brudna lalka pokojówki, którą złapałam na ulicy. Moje piersi były piękne, kiedy szczotkowałam je w domu. Byłem tak podekscytowany, że postanowiłem spuścić się na lalkę i położyć się spać. „Ach… byłoby wspaniale, gdyby takie piersi istniały w prawdziwym życiu…”… „Proszę, obudź się, mistrzu! To jest pokojówka, którą wczoraj odebrałeś! Dziękuję, że dałeś mi życie!” się, że wczorajsza lalka ma duszę.